၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ကို ျမန္မာျပည္ရဲ႕
ေျခလွမ္းေကာင္းေတြစလွမ္းတ့ဲ ႏွစ္ လို႔အေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာေနၾက တယ္။
တခ်ိဳ႕ကလည္း အဲဒီေျခ လွမ္းေတြဟာေျခလွမ္းေကာင္းဟုတ္ မဟုတ္ကို
ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမယ္လို႔ ေျပာၾကတာလည္းရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကေတာ့ အရင္အစိုးရေတြရ႕ဲ
လုပ္ ရပ္ေတြကို ေထာက္ျပၿပီးသကၤာမကင္းတဲ့ အျမင္နဲ႔ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာၾက
တာလည္း ရွိတယ္။ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္ လာၿပီဆိုရင္ ထံုးစံအတိုင္းပဲ မတူ ကြဲျပားတဲ့
အျမင္သေဘာထားေတြ ရွိလာတတ္တာဟာ သဘာဝလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဘယ္သူမွ မျငင္းၾက တဲ့
ကိစၥကေတာ့ အခုလက္ရွိ အစိုး ရဟာ အရင္အစိုးရလို မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။
လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ခုနဲ႔၊ သမၼတနဲဲ႔၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြနဲ႔၊ အရပ္သားေတြနဲ႔
ဖြဲ႕ထားတဲ့ အစိုးရျဖစ္လာၿပီဆိုတာရယ္ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံထားၾကတာပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။
ေျပာင္းလာတာေတြ
အခုအစုိးရသစ္ လက္ထက္မွာ သမၼတကအတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ေဆြးေႏြးတယ္။ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပဲြကို အစိုးရဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံ ပါတီဘက္ကပါ အဆိုးျမင္တဲ့ မွတ္ ခ်က္ေပးသံမ်ိဳး မၾကားရဘူး။ အစိုး ရဘက္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ၾကားမွာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြ ရိွလာတယ္။ သမၼတနဲ႔ေဆြးေႏြး ၾကတဲ့ကိစၥကို သတင္းအေနနဲ႔ပဲ ေဖာ္ျပၿပီးဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးတ့ဲ ကိစၥရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ ေတြကိုေတာ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ တယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြဟာအရင္အစုိး ရလက္ထက္က မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကိစၥ မ်ိဳးလို႔ ေျပာရင္ရတယ္။ အရင္အစုိး ရ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔၊ ဝန္ႀကီးနဲ႔ အတိုက္အခံ ပါတီေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာ ေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရသာ ေျပာင္း သြားခဲ့တယ္။ အေျခအေနက အေျပာင္းအလဲမရွိဘူး။ အခုအစုိးရ လက္ထက္မွာေတာ့ အေျပာင္း အလဲ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခေတြ ရွိလာ ၿပီလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ေျပာ တယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲ လာခဲ့ၿပီလဲ။ ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ေျပာ လို႔ရႏိုင္တာေတြက ဘာေတြလဲ။ ဘာေတြကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ လို႔ ေျပာစရာျဖစ္ေနေသးလား။ ၂ဝ၁၁ဟာ၂ဝ၁ဝနဲ႔ မတူခဲ့တာက ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ မတူတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာတာ ေတြထဲမွာ အဓိက အခ်က္ကေတာ့၂ဝ၁၁ ထဲမွာ အရပ္သားအစိုးရ ေပၚလာ တာနဲ႔ အဲဒီအရပ္သား အစိုးရဘက္ က အရင္အစုိးရနဲ႔ မတူတဲ့ စကားတခ်ိဳ႕၊ ေျခလွမ္း တခ်ိဳ ႕ေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္ ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီစကားကို တခ်ိဳ႕က ေစာဒကတက္ ႏိုင္ပါတယ္။”အရင္က ယူနီေဖာင္း ဝတ္အစုိးရ၊ အခုက အရပ္သား အစိုးရဆိုေတာ့ အရပ္သား အစုိးရက လုပ္ကို လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို လက္ရွိ အစိုးရက လုပ္တာပဲေလ။ အစိုးရခ်င္း မတူေတာ့လုပ္တာကိုင္ တာ၊ စဥ္းစားတာခ်င္းေတာ့ ဘယ္တူ ပါ့မလဲ” ဆိုၿပီး ေစာဒကတက္တာ မ်ိဳးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေျပာတယ္ဆိုရင္ပဲ အရင္နဲ႔အခုက မတူဘူးဆိုတာကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး သား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ပံုသဏၭာန္ေျပာင္း လဲမႈနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ အေျခအေန၊ အခင္းအက်င္းေတြရွိ လာေအာင္ေတာ့ လုပ္ဖို႔ လိုတယ္ဆို တာကိုေတာ့ အစိုးရဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံေတြဘက္ကပါ နား လည္ ထားၾကၿပီးသားပါ။ ဒီၾကားထဲ မွာ အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္ၿပီး ပံုသဏၭာန္အေျပာင္းအလဲနဲ႔အတူ စဥ္းစားပံု၊ လုပ္ကိုင္ပံုေတြ လုိက္မ ေျပာင္းႏိုင္ၾကသူေတြဟာ ဘယ္သူ ေတြပါလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီေမး ခြန္းပဲ ေမးႏိုင္ပါတယ္။ အေျဖကို ေတာ့အတြင္းသိ၊ အဆင္းသိေတြ ကေျဖၾကပါလိမ့္မယ္။ အစိုး ရဘက္ ကလား၊ အတိုက္အခံေတြ ဘက္က လား။
အခုအစုိးရသစ္ လက္ထက္မွာ သမၼတကအတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ေဆြးေႏြးတယ္။ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပဲြကို အစိုးရဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံ ပါတီဘက္ကပါ အဆိုးျမင္တဲ့ မွတ္ ခ်က္ေပးသံမ်ိဳး မၾကားရဘူး။ အစိုး ရဘက္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ၾကားမွာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြ ရိွလာတယ္။ သမၼတနဲ႔ေဆြးေႏြး ၾကတဲ့ကိစၥကို သတင္းအေနနဲ႔ပဲ ေဖာ္ျပၿပီးဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးတ့ဲ ကိစၥရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ ေတြကိုေတာ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ တယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြဟာအရင္အစုိး ရလက္ထက္က မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကိစၥ မ်ိဳးလို႔ ေျပာရင္ရတယ္။ အရင္အစုိး ရ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔၊ ဝန္ႀကီးနဲ႔ အတိုက္အခံ ပါတီေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာ ေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရသာ ေျပာင္း သြားခဲ့တယ္။ အေျခအေနက အေျပာင္းအလဲမရွိဘူး။ အခုအစုိးရ လက္ထက္မွာေတာ့ အေျပာင္း အလဲ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခေတြ ရွိလာ ၿပီလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ေျပာ တယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲ လာခဲ့ၿပီလဲ။ ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ေျပာ လို႔ရႏိုင္တာေတြက ဘာေတြလဲ။ ဘာေတြကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ လို႔ ေျပာစရာျဖစ္ေနေသးလား။ ၂ဝ၁၁ဟာ၂ဝ၁ဝနဲ႔ မတူခဲ့တာက ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ မတူတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာတာ ေတြထဲမွာ အဓိက အခ်က္ကေတာ့၂ဝ၁၁ ထဲမွာ အရပ္သားအစိုးရ ေပၚလာ တာနဲ႔ အဲဒီအရပ္သား အစိုးရဘက္ က အရင္အစုိးရနဲ႔ မတူတဲ့ စကားတခ်ိဳ႕၊ ေျခလွမ္း တခ်ိဳ ႕ေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္ ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီစကားကို တခ်ိဳ႕က ေစာဒကတက္ ႏိုင္ပါတယ္။”အရင္က ယူနီေဖာင္း ဝတ္အစုိးရ၊ အခုက အရပ္သား အစိုးရဆိုေတာ့ အရပ္သား အစုိးရက လုပ္ကို လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို လက္ရွိ အစိုးရက လုပ္တာပဲေလ။ အစိုးရခ်င္း မတူေတာ့လုပ္တာကိုင္ တာ၊ စဥ္းစားတာခ်င္းေတာ့ ဘယ္တူ ပါ့မလဲ” ဆိုၿပီး ေစာဒကတက္တာ မ်ိဳးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေျပာတယ္ဆိုရင္ပဲ အရင္နဲ႔အခုက မတူဘူးဆိုတာကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး သား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ပံုသဏၭာန္ေျပာင္း လဲမႈနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ အေျခအေန၊ အခင္းအက်င္းေတြရွိ လာေအာင္ေတာ့ လုပ္ဖို႔ လိုတယ္ဆို တာကိုေတာ့ အစိုးရဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံေတြဘက္ကပါ နား လည္ ထားၾကၿပီးသားပါ။ ဒီၾကားထဲ မွာ အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္ၿပီး ပံုသဏၭာန္အေျပာင္းအလဲနဲ႔အတူ စဥ္းစားပံု၊ လုပ္ကိုင္ပံုေတြ လုိက္မ ေျပာင္းႏိုင္ၾကသူေတြဟာ ဘယ္သူ ေတြပါလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီေမး ခြန္းပဲ ေမးႏိုင္ပါတယ္။ အေျဖကို ေတာ့အတြင္းသိ၊ အဆင္းသိေတြ ကေျဖၾကပါလိမ့္မယ္။ အစိုး ရဘက္ ကလား၊ အတိုက္အခံေတြ ဘက္က လား။
ေတြ႕တာေကာင္းတယ္
မတူလို႔ကြဲၾကတာကေန ဆန္႔ က်င္ဘက္အေနအထားကို ေရာက္ ခဲ့ၿပီး ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကာလဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သက္တမ္းနဲ႔အမွ်ပါပဲ။ မတူတာဟာ ဘက္ေပါင္းစံုမွ မတူတာလား။ တူတာ ေတြေရာ မရွိေတာ့ဘူးလားဆိုတာ ကို စဥ္းစားၾကည့္႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားမွာ ရွိေနၾကတဲ့ဖက္ ႏွစ္ဘက္ စလံုးက ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၾကည့္မွ အတိအ က် သိရမွာပါ။ အခုရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ဟာ ပါတီစံုစနစ္ပါ။ ပါတီစံု ဆိုကတည္းက တစ္ပါတီနဲ႔ တစ္ပါ တီရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ျခင္း က ကြဲျပား ေနၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ရည္မွန္း ခ်က္ေတြခ်င္း မတူညီၾကတဲ့ ပါတီ ေတြဟာ ပါတီစံုႏိုင္ငံေရးစနစ္ ေအာက္မွာ အတူယွဥ္တြဲ ရပ္တည္ ခြင့္ရွိပါတယ္။ အဲဒီအတိုင္းလည္း ရပ္ တည္ေနၾကတယ္ လို႔ေျပာရင္ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ တျခားေသာ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြပါ အဲဒီပါတီစံု ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေအာက္မွာ လြတ္လပ္ၿပီး အာမခံ ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ ရပ္တည္ ေနႏိုင္ၾကဖို႔၊ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားႏိုင္ၾက ဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ မေျပာဘဲ နဲ႔ သိၿပီးသားျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ အရင္ ကတည္းက ပဋိပကၡျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြး ညိႇႏႈိင္းၾကဖို႔လိုတယ္ ဆိုတဲ့အေျဖ ထြက္ပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ အဲဒီေဆြးေႏြးညိႇ ႏႈိင္းမႈေတြရဲ႕ လတ္တေလာ အေျဖ ကေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္က ပါတီမွတ္ပံုတင္ၿပီး ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲတာပါပဲ။ အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ႀကိဳဆိုသူေတြ၊ ေထာက္ခံသူေတြရွိသလို သေဘာ မတူသူေတြ၊ စိုးရိမ္သူေတြ၊ ဆန္႔ က်င္သူေတြလည္းရွိၾကတယ္။ အေစာပိုင္းမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုေပၚလာ ရင္ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာ ထားပံု အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိလာတတ္တ့ဲ သဘာဝကိုပဲ ျပန္ေျပာရမယ္ထင္ပါ တယ္။ ႀကိဳဆိုသူေတြ ထဲမွာ အစိုး ရအဖြဲ႕ရဲ႕ထိပ္ပိုင္းတာဝန္ရွိသူေတြ ပါ ဝင္ေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သတိ ထားမိပါတယ္။ အေမရိကန္အပါအ ဝင္ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ၊ အာရွက တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာ ရွႏိုင္ငံမ်ားအသင္း(အာဆီယံ) ေတြ လည္း စကားလံုးကြဲေပမယ့္ ခပ္ သြက္သြက္ႀကီးပဲႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထဲက သေဘာထားကြဲ လြဲမႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြၿပီးဆံုးသြားၿပီ လို႔ ဘယ္သူကမွ မေျပာၾကပါဘူး။ အစုိးရအဖြဲ႕ကလည္း မေျပာခဲ့ဘူး။ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြဘက္ ကလည္း မေျပာဘူး။ ႏို္င္ငံတကာ ကလည္း မေျပာခဲ့ၾကပါဘူး။ အမ်ိဳး သားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အစပ်ိဳးတဲ့ ေျခလွမ္းအေနနဲ႔ပဲ သေဘာထားခဲ့ၾက၊ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾက၊ လမ္းဖြင့္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါဟာ မေတြ႕ ဘဲ ေနတာထက္ေတြ႕တာေကာင္း တယ္။ ေတြ႔ၿပီး ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္း ၾက တာေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့အျမင္သေဘာ ထားကို အတည္ျပဳလုိက္ တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
မတူလို႔ကြဲၾကတာကေန ဆန္႔ က်င္ဘက္အေနအထားကို ေရာက္ ခဲ့ၿပီး ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကာလဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သက္တမ္းနဲ႔အမွ်ပါပဲ။ မတူတာဟာ ဘက္ေပါင္းစံုမွ မတူတာလား။ တူတာ ေတြေရာ မရွိေတာ့ဘူးလားဆိုတာ ကို စဥ္းစားၾကည့္႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားမွာ ရွိေနၾကတဲ့ဖက္ ႏွစ္ဘက္ စလံုးက ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၾကည့္မွ အတိအ က် သိရမွာပါ။ အခုရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ဟာ ပါတီစံုစနစ္ပါ။ ပါတီစံု ဆိုကတည္းက တစ္ပါတီနဲ႔ တစ္ပါ တီရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ျခင္း က ကြဲျပား ေနၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ရည္မွန္း ခ်က္ေတြခ်င္း မတူညီၾကတဲ့ ပါတီ ေတြဟာ ပါတီစံုႏိုင္ငံေရးစနစ္ ေအာက္မွာ အတူယွဥ္တြဲ ရပ္တည္ ခြင့္ရွိပါတယ္။ အဲဒီအတိုင္းလည္း ရပ္ တည္ေနၾကတယ္ လို႔ေျပာရင္ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ တျခားေသာ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြပါ အဲဒီပါတီစံု ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေအာက္မွာ လြတ္လပ္ၿပီး အာမခံ ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ ရပ္တည္ ေနႏိုင္ၾကဖို႔၊ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားႏိုင္ၾက ဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ မေျပာဘဲ နဲ႔ သိၿပီးသားျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ အရင္ ကတည္းက ပဋိပကၡျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြး ညိႇႏႈိင္းၾကဖို႔လိုတယ္ ဆိုတဲ့အေျဖ ထြက္ပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ အဲဒီေဆြးေႏြးညိႇ ႏႈိင္းမႈေတြရဲ႕ လတ္တေလာ အေျဖ ကေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္က ပါတီမွတ္ပံုတင္ၿပီး ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲတာပါပဲ။ အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ႀကိဳဆိုသူေတြ၊ ေထာက္ခံသူေတြရွိသလို သေဘာ မတူသူေတြ၊ စိုးရိမ္သူေတြ၊ ဆန္႔ က်င္သူေတြလည္းရွိၾကတယ္။ အေစာပိုင္းမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုေပၚလာ ရင္ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာ ထားပံု အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိလာတတ္တ့ဲ သဘာဝကိုပဲ ျပန္ေျပာရမယ္ထင္ပါ တယ္။ ႀကိဳဆိုသူေတြ ထဲမွာ အစိုး ရအဖြဲ႕ရဲ႕ထိပ္ပိုင္းတာဝန္ရွိသူေတြ ပါ ဝင္ေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သတိ ထားမိပါတယ္။ အေမရိကန္အပါအ ဝင္ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ၊ အာရွက တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာ ရွႏိုင္ငံမ်ားအသင္း(အာဆီယံ) ေတြ လည္း စကားလံုးကြဲေပမယ့္ ခပ္ သြက္သြက္ႀကီးပဲႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထဲက သေဘာထားကြဲ လြဲမႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြၿပီးဆံုးသြားၿပီ လို႔ ဘယ္သူကမွ မေျပာၾကပါဘူး။ အစုိးရအဖြဲ႕ကလည္း မေျပာခဲ့ဘူး။ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြဘက္ ကလည္း မေျပာဘူး။ ႏို္င္ငံတကာ ကလည္း မေျပာခဲ့ၾကပါဘူး။ အမ်ိဳး သားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အစပ်ိဳးတဲ့ ေျခလွမ္းအေနနဲ႔ပဲ သေဘာထားခဲ့ၾက၊ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾက၊ လမ္းဖြင့္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါဟာ မေတြ႕ ဘဲ ေနတာထက္ေတြ႕တာေကာင္း တယ္။ ေတြ႔ၿပီး ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္း ၾက တာေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့အျမင္သေဘာ ထားကို အတည္ျပဳလုိက္ တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
မေကာင္းမွန္းသိရင္ေျပာင္း
အဲဒီကာလထဲမွာပဲ တိုင္းရင္း သားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ နဲ႔ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းေနၾကတယ္ ဆိုတာရယ္၊ တခ်ိဳ႕ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ စစ္ရပ္စဲေရး (အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး) လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ ဆိုတာရယ္ကို ဖတ္ ေန ၾကားေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ လက္ နက္ကိုင္ၿပီး တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ တိုက္ခိုက္ၾကရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာရဲ႕အရင္းခံ အေၾကာင္းက ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာပဲ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီးသားပါ။ အပစ္ အခတ္ရပ္စဲႏိုင္ ျခင္းဟာ ျပႆနာ ကို ယာယီေျဖရွင္းတာပဲဆိုတာကို လည္း အားလံုး နားလည္ၿပီးသား ပါ။ အေျခခံက်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ ကို ေျပလည္ေအာင္မေျဖရွင္းႏိုင္ၾက ရင္ စစ္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္လာတတ္ တယ္ဆိုတာကို လည္းသက္ဆိုင္တဲ့ ကာယကံရွင္ေတြ အားလံုးက ေတြ႕ ခဲ့ႀကံဳခဲ့ဖူးၿပီးသားပါ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္း က ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲခဲ့တာ ကို သမိုင္းဖတ္ဖူးသူတိုင္း သိၾကပါ တယ္။ ဥပေဒတြင္းမွာ အျငင္းအခံု၊ အကြဲအၿပဲေတြျဖစ္ၾက၊ ဥပေဒ ျပင္ပမွာ စစ္ပြဲ ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကနဲ႔ အႏွစ္ ၆ဝ ေက်ာ္ၾကာလာခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ ေတြပဲ တကယ္အက်ိဳးရွိခဲ့ျဖစ္ခဲ့ပါ သလဲ။ ျပည္သူေတြမြဲၿပီး တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့တာပဲ။ အဖတ္တင္ က်န္ခဲ့တာမဟုတ္လား။ ပညာေရး လူစဥ္မမီ၊ စီးပြားေရး လူစဥ္မမီ၊ က်န္းမာေရးလူစဥ္မမီတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္မႈ ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ဘဝနဲ႔ ကမၻာ့ဇာတ္ခံု ေပၚ ကေန ေဇာက္ထိုးက်ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။ ဒီအေျခအေနကို တာဝန္ရွိတဲ့ အစိုးရေရာ၊ တာဝန္ သိတဲ့ျပည္သူေတြပါ ျမင္ခဲ့၊ သိခဲ့၊ ခံစားခဲ့ၾကရၿပီးပါၿပီ။ ဒီအေျခအေန ေဟာင္း ကို ေျပာင္းပစ္မွျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြလည္း ျပန္႔ႏွံ႕ က်ယ္ပ်႕ံခဲ့ၿပီးပါ ၿပီ။ ဒုကၡဘံုထက္က သုခပ်ားရည္စက္ကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ ၿပီးေတာ့ ၿငိမ့္ေနႏိုင္သူေတြ ထဲမွာလည္း အေဟာင္း ကို ေျပာင္းပစ္ခ်င္ သူေတြရွိလာ၊ ေပၚလာေနတဲ့ ကာလႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔ ေတြက တကယ္ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ ရွိလို႔လား။ ဟန္ေဆာင္ေျပာေနတာ ေရာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး လားဆိုတဲ့ သံသ ယ ေစာဒကတက္သံေတြကိုလည္း ၾကားေနရတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးပါ။ သံသယ ေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ အမွန္ဘဝေရာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အမွန္ဘဝ ေရာက္ဖို႔ ဆိုတာ တိုင္းျပည္ထဲမွာ ညီၫြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး လြတ္လပ္သာယာတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ျပ ႏိုင္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခ အေနျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ အစုိးရဘက္မွာ ပိုၿပီးတာဝန္ရွိပါ တယ္။ အခုေရတြင္းတူး ၿပီးအခု ေရၾကည္ေသာက္ ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူမွန္း တိုင္းျပည္ေကာင္းမြန္ေစခ်င္သူ အားလံုးက နား လည္ၾကပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရထြက္လာတဲ့ အထိ ေရတြင္းတူးျပတာကိုေတာ့ အရင္ဆံုးျမင္ခ်င္ၾကမွာ တကယ့္ကို ေသခ်ာပါတယ္။
အဲဒီကာလထဲမွာပဲ တိုင္းရင္း သားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ နဲ႔ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းေနၾကတယ္ ဆိုတာရယ္၊ တခ်ိဳ႕ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ စစ္ရပ္စဲေရး (အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး) လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ ဆိုတာရယ္ကို ဖတ္ ေန ၾကားေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ လက္ နက္ကိုင္ၿပီး တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ တိုက္ခိုက္ၾကရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာရဲ႕အရင္းခံ အေၾကာင္းက ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာပဲ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီးသားပါ။ အပစ္ အခတ္ရပ္စဲႏိုင္ ျခင္းဟာ ျပႆနာ ကို ယာယီေျဖရွင္းတာပဲဆိုတာကို လည္း အားလံုး နားလည္ၿပီးသား ပါ။ အေျခခံက်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ ကို ေျပလည္ေအာင္မေျဖရွင္းႏိုင္ၾက ရင္ စစ္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္လာတတ္ တယ္ဆိုတာကို လည္းသက္ဆိုင္တဲ့ ကာယကံရွင္ေတြ အားလံုးက ေတြ႕ ခဲ့ႀကံဳခဲ့ဖူးၿပီးသားပါ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္း က ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲခဲ့တာ ကို သမိုင္းဖတ္ဖူးသူတိုင္း သိၾကပါ တယ္။ ဥပေဒတြင္းမွာ အျငင္းအခံု၊ အကြဲအၿပဲေတြျဖစ္ၾက၊ ဥပေဒ ျပင္ပမွာ စစ္ပြဲ ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကနဲ႔ အႏွစ္ ၆ဝ ေက်ာ္ၾကာလာခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ ေတြပဲ တကယ္အက်ိဳးရွိခဲ့ျဖစ္ခဲ့ပါ သလဲ။ ျပည္သူေတြမြဲၿပီး တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့တာပဲ။ အဖတ္တင္ က်န္ခဲ့တာမဟုတ္လား။ ပညာေရး လူစဥ္မမီ၊ စီးပြားေရး လူစဥ္မမီ၊ က်န္းမာေရးလူစဥ္မမီတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္မႈ ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ဘဝနဲ႔ ကမၻာ့ဇာတ္ခံု ေပၚ ကေန ေဇာက္ထိုးက်ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။ ဒီအေျခအေနကို တာဝန္ရွိတဲ့ အစိုးရေရာ၊ တာဝန္ သိတဲ့ျပည္သူေတြပါ ျမင္ခဲ့၊ သိခဲ့၊ ခံစားခဲ့ၾကရၿပီးပါၿပီ။ ဒီအေျခအေန ေဟာင္း ကို ေျပာင္းပစ္မွျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြလည္း ျပန္႔ႏွံ႕ က်ယ္ပ်႕ံခဲ့ၿပီးပါ ၿပီ။ ဒုကၡဘံုထက္က သုခပ်ားရည္စက္ကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ ၿပီးေတာ့ ၿငိမ့္ေနႏိုင္သူေတြ ထဲမွာလည္း အေဟာင္း ကို ေျပာင္းပစ္ခ်င္ သူေတြရွိလာ၊ ေပၚလာေနတဲ့ ကာလႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔ ေတြက တကယ္ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ ရွိလို႔လား။ ဟန္ေဆာင္ေျပာေနတာ ေရာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး လားဆိုတဲ့ သံသ ယ ေစာဒကတက္သံေတြကိုလည္း ၾကားေနရတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးပါ။ သံသယ ေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ အမွန္ဘဝေရာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အမွန္ဘဝ ေရာက္ဖို႔ ဆိုတာ တိုင္းျပည္ထဲမွာ ညီၫြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး လြတ္လပ္သာယာတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ျပ ႏိုင္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခ အေနျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ အစုိးရဘက္မွာ ပိုၿပီးတာဝန္ရွိပါ တယ္။ အခုေရတြင္းတူး ၿပီးအခု ေရၾကည္ေသာက္ ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူမွန္း တိုင္းျပည္ေကာင္းမြန္ေစခ်င္သူ အားလံုးက နား လည္ၾကပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရထြက္လာတဲ့ အထိ ေရတြင္းတူးျပတာကိုေတာ့ အရင္ဆံုးျမင္ခ်င္ၾကမွာ တကယ့္ကို ေသခ်ာပါတယ္။
အတိတ္မွာ ထားခဲ့ရမယ့္ အကြဲ
အခုေတြ႕ဆံုၾက၊ ေဆြးေႏြးညိႇ ႏႈိင္းၾကတာေတြဟာ တိုင္းျပည္ ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သင့္ သလဲဆိုတဲ့ အေျခခံစိတ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေန ၾကတာလို႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူ မယ္ ဆိုရင္ဘယ္လို ထင္ျမင္ပါသလဲ။ ေရရွည္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲတဲ့ ညီၫြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိဖို႔ဆို တဲ့အျမင္ေပၚကေန ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းေနၾကတယ္ဆိုရင္ သေဘာ တူႏိုင္ပါသလား။ သေဘာတရားအရ ေရာ၊ လက္ ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ေတြအရပါ တိုင္း ျပည္နဲ႔ လူထုအတြက္ အက်ိဳးသက္ ေရာက္ မႈေကာင္းေတြျဖစ္ေစႏိုင္မွာ က ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ၿပီး ညိႇႏႈိင္းေျဖ ရွင္း ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ဒါကလြဲလို႔ တျခားနည္းလမ္းမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ တကယ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ေျပာေနလုပ္ေန ၾကတာလို႔ သတ္မွတ္မယ္ ဆိုရင္ လက္ခံခ်င္ပါသလား။ အရင္တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမွား ေဟာင္းေတြမ်ိဳး ထပ္မမွားေအာင္ ေရွာင္ရင္းသံသယေတြ၊ အမုန္းေတြ၊ အၿငိဳးအေတးေတြတျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္တဲ့ စိတ္ ေတြနဲ႔ အာမခံခ်က္ရွိရွိ ေတြ႕ဆံု ညိႇႏႈိင္းၾကတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဆီကို ဦးတည္လာေနၿပီဆိုရင္ဘယ္လိုေဝ ဖန္ခ်င္ပါသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုေမးခြန္းေတြ ကို ကိုယ္တိုင္ေျဖၾကည့္ဖို႔လည္း စဥ္း စားမိလုိက္ပါေသးတယ္။ ေတာ္လွန္ ေရး တပ္ေပါင္းစုတစ္ခုရဲ႕ မူေတြထဲ မွာ’တူတာတြဲလုပ္၊ မတူတာခြဲလုပ္’ လို႔ ဆိုဖူးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတည္ ေဆာက္ေရး ကိစၥေတြမွာေတာ့ တူ တာတြဲလုပ္တာ မွန္ေပမယ့္ မတူ တာ ခြဲလုပ္မယ္ဆိုရင္ မွားႏိုင္ပါလိမ့္ မယ္။ မတူတာက ဘာမတူတာလဲ။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံ ဆိုတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္က ညီၫြတ္ ေျပလည္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ကာလမွာ အရင္တုန္းက မတူလို႔ကြဲခဲ့၊ ဆန္႔ က်င္ဘက္ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ ေအာင္အေပးအယူ၊အေလွ်ာ့အတင္း ေတြန႔ဲ အနီးစပ္ဆံုး၊ အေျပလည္ ဆံုးျဖစ္ေအာင္ညိႇႏႈိင္းၾကရမွာပါ။ အေျခခံအားျဖင့္ မတူႏိုင္ခဲ့ၾက တာကို ႏွစ္ဖက္စလံုးက အတိတ္မွာ ထားရစ္ ခဲ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမွာပါ။ တစ္ထပ္တည္း မတူႏိုင္ေပမယ့္ အလုပ္တြဲလုပ္လို႔ရတဲ့ တူညီမႈမ်ိဳးရ ေအာင္ အားထုတ္ ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
အခုေတြ႕ဆံုၾက၊ ေဆြးေႏြးညိႇ ႏႈိင္းၾကတာေတြဟာ တိုင္းျပည္ ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သင့္ သလဲဆိုတဲ့ အေျခခံစိတ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေန ၾကတာလို႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူ မယ္ ဆိုရင္ဘယ္လို ထင္ျမင္ပါသလဲ။ ေရရွည္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲတဲ့ ညီၫြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိဖို႔ဆို တဲ့အျမင္ေပၚကေန ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းေနၾကတယ္ဆိုရင္ သေဘာ တူႏိုင္ပါသလား။ သေဘာတရားအရ ေရာ၊ လက္ ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ေတြအရပါ တိုင္း ျပည္နဲ႔ လူထုအတြက္ အက်ိဳးသက္ ေရာက္ မႈေကာင္းေတြျဖစ္ေစႏိုင္မွာ က ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ၿပီး ညိႇႏႈိင္းေျဖ ရွင္း ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ဒါကလြဲလို႔ တျခားနည္းလမ္းမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ တကယ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ေျပာေနလုပ္ေန ၾကတာလို႔ သတ္မွတ္မယ္ ဆိုရင္ လက္ခံခ်င္ပါသလား။ အရင္တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမွား ေဟာင္းေတြမ်ိဳး ထပ္မမွားေအာင္ ေရွာင္ရင္းသံသယေတြ၊ အမုန္းေတြ၊ အၿငိဳးအေတးေတြတျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္တဲ့ စိတ္ ေတြနဲ႔ အာမခံခ်က္ရွိရွိ ေတြ႕ဆံု ညိႇႏႈိင္းၾကတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဆီကို ဦးတည္လာေနၿပီဆိုရင္ဘယ္လိုေဝ ဖန္ခ်င္ပါသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုေမးခြန္းေတြ ကို ကိုယ္တိုင္ေျဖၾကည့္ဖို႔လည္း စဥ္း စားမိလုိက္ပါေသးတယ္။ ေတာ္လွန္ ေရး တပ္ေပါင္းစုတစ္ခုရဲ႕ မူေတြထဲ မွာ’တူတာတြဲလုပ္၊ မတူတာခြဲလုပ္’ လို႔ ဆိုဖူးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတည္ ေဆာက္ေရး ကိစၥေတြမွာေတာ့ တူ တာတြဲလုပ္တာ မွန္ေပမယ့္ မတူ တာ ခြဲလုပ္မယ္ဆိုရင္ မွားႏိုင္ပါလိမ့္ မယ္။ မတူတာက ဘာမတူတာလဲ။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံ ဆိုတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္က ညီၫြတ္ ေျပလည္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ကာလမွာ အရင္တုန္းက မတူလို႔ကြဲခဲ့၊ ဆန္႔ က်င္ဘက္ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ ေအာင္အေပးအယူ၊အေလွ်ာ့အတင္း ေတြန႔ဲ အနီးစပ္ဆံုး၊ အေျပလည္ ဆံုးျဖစ္ေအာင္ညိႇႏႈိင္းၾကရမွာပါ။ အေျခခံအားျဖင့္ မတူႏိုင္ခဲ့ၾက တာကို ႏွစ္ဖက္စလံုးက အတိတ္မွာ ထားရစ္ ခဲ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမွာပါ။ တစ္ထပ္တည္း မတူႏိုင္ေပမယ့္ အလုပ္တြဲလုပ္လို႔ရတဲ့ တူညီမႈမ်ိဳးရ ေအာင္ အားထုတ္ ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ပံုသဏၭာန္သစ္နဲ႔အတူ
၂ဝ၁၁ ထဲမွာ ညီၫြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ျပန္လည္သင့္ ျမတ္ေရးရႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအား ထုတ္မႈေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အစိုးရ ပံုသဏၭာန္ေျပာင္းသြားခ့ဲတာနဲ႔ အတူ စဥ္းစားပံု၊ ေဆာင္ရြက္ပံုေတြေျပာင္း ဖို႔ျပင္ဆင္လာတဲ့ ကနဦးေျခလွမ္း။ ပံုသဏၭာန္န္နဲ႔ အႏွစ္သာရေတြ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြရွိေအာင္ ျပဳျပင္ လာတဲ့ ကနဦး ေျခလွမ္း ေတြဆိုၿပီး သတ္မွတ္ လို႔ရပါတယ္။ ပံုသဏၭာန္္နဲ႔ အႏွစ္ သာရက လိုက္ဖက္ညီမႈ ရွိေနမွသာ ေကာင္းတယ္လို ႔ေျပာခဲ့ၾကတာပဲမဟုတ္ ပါလား။ အစပိုင္းမွာေတာ့ သံသယေတြ ရွိေနၾကမယ္ဆိုတာကို အစိုးရဘက္ ကလည္းတြက္ထားၿပီးသားျဖစ္မယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။ တကယ္လည္း သံသယရွိေနၾကတုန္းပါပဲ။ သံသယ ေတြ၊ သကၤာမကင္းစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေအာင္တကယ္ လုပ္ျပႏိုင္ တဲ့သူေတြဟာ လက္ရွိအစိုးရပဲ ျဖစ္ ပါတယ္။ သံသယျဖစ္ႏိုင္တာေတြ၊ ျဖစ္ေနတာေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ ေလေလ၊ ယံုၾကည္လက္ခံမႈ တိုး တက္ရရွိေလေလျဖစ္လာလိမ့္မွာပါ။ အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာကလည္း လမ္းေဟာင္းဆီကို ေနာက္ျပန္ မလွည့္ ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ျပႏိုင္မႈ ေပၚမွာ အေျခခံေနတယ္လို႔ ယူ ဆမိေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ့။
၂ဝ၁၁ ထဲမွာ ညီၫြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ျပန္လည္သင့္ ျမတ္ေရးရႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအား ထုတ္မႈေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အစိုးရ ပံုသဏၭာန္ေျပာင္းသြားခ့ဲတာနဲ႔ အတူ စဥ္းစားပံု၊ ေဆာင္ရြက္ပံုေတြေျပာင္း ဖို႔ျပင္ဆင္လာတဲ့ ကနဦးေျခလွမ္း။ ပံုသဏၭာန္န္နဲ႔ အႏွစ္သာရေတြ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြရွိေအာင္ ျပဳျပင္ လာတဲ့ ကနဦး ေျခလွမ္း ေတြဆိုၿပီး သတ္မွတ္ လို႔ရပါတယ္။ ပံုသဏၭာန္္နဲ႔ အႏွစ္ သာရက လိုက္ဖက္ညီမႈ ရွိေနမွသာ ေကာင္းတယ္လို ႔ေျပာခဲ့ၾကတာပဲမဟုတ္ ပါလား။ အစပိုင္းမွာေတာ့ သံသယေတြ ရွိေနၾကမယ္ဆိုတာကို အစိုးရဘက္ ကလည္းတြက္ထားၿပီးသားျဖစ္မယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။ တကယ္လည္း သံသယရွိေနၾကတုန္းပါပဲ။ သံသယ ေတြ၊ သကၤာမကင္းစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေအာင္တကယ္ လုပ္ျပႏိုင္ တဲ့သူေတြဟာ လက္ရွိအစိုးရပဲ ျဖစ္ ပါတယ္။ သံသယျဖစ္ႏိုင္တာေတြ၊ ျဖစ္ေနတာေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ ေလေလ၊ ယံုၾကည္လက္ခံမႈ တိုး တက္ရရွိေလေလျဖစ္လာလိမ့္မွာပါ။ အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာကလည္း လမ္းေဟာင္းဆီကို ေနာက္ျပန္ မလွည့္ ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ျပႏိုင္မႈ ေပၚမွာ အေျခခံေနတယ္လို႔ ယူ ဆမိေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ့။
ေနာင္ေက်ာ္
Ref : Popularmyanmar.com
0 comments:
Post a Comment