နာမည္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး
ေငြေၾကးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး
ရာထူးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး
ဘာအတြက္ေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး
လူပီသစိတ္ တစ္ခုတည္းေၾကာင့္
သူ႔အသက္တစ္ခုလံုး အလဲအထပ္လုပ္သြားခဲ့
အမ်ားအတြက္။
နာမည္မႀကီးခဲ့ဘူး၊ နာမည္မႀကီးခ်င္ဘူး
အားလံုးရဲ႕ ေခါင္းထဲမွာ သူ႕အမည္ မရွိခဲ့ဘူး
သူ႕ေခါင္းထဲမွာ အားလံုးအတြက္ပဲရွိတယ္
သူ႔အတြက္က်
သူ႕အသက္ကိုေတာင္ ငဲ့မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။
အာဇာနည္ေတြအားလံုးနဲ႔ တစ္တန္းတည္း
အညၾတ အာဇာနည္
သူ႕ရုပ္ၾကြင္း ျပာမႈန္ကေလးေတာင္
ဂုဏ္သိကၡာရွိတယ္။
က်ဆံုးသြားသူေတြ ေနာက္ဆံမငင္ရေအာင္
ေသလုေျမာပါး အသက္တစ္ေခ်ာင္းထားခဲ့
က်ေနာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ၊
အေဖေရာဟင္၊
အေမေရာ အႏာၱရယ္ကင္းရဲ႕လား၊
ညီေလး မေတြ႕ပါလား၊
ညီမေလး ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္၊ …
ဆိုတဲ့ ၾကားေနက်စကားေတြ မဟုတ္ဘူး
နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ေသမင္းနဲ႔စစ္ခင္း
သတိရရခ်င္းမွာ ထြက္လာတဲ့စကား
“မီးၿငိမ္းသြားၿပီလား၊ မိုးလင္းၿပီလား” တဲ့။
“အားလံုးေဘးကင္းရဲ႕လား၊
ဘယ္အခ်ိန္မွာ မီးၿငိမ္းသြားသလဲ၊
အေသအေပ်ာက္မရွိဘူး မဟုတ္လား၊
လူေတြ အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ေနတုန္းလား၊
အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ေတြမ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကေသးသလား၊
…. …. …. …..
…. ….. …. ….. ….. ….
မင္း .. ေမးထားလိုက္ပါ
လိုအပ္ေနသူေတြအတြက္ မင္းရွိေနေပးမွျဖစ္မယ္ ”
လို႔မ်ား ….
က်ဆံုးသြားသူေတြက မွာခဲ့ေလသလား။
အာဇာနည္ေတြအားလံုးနဲ႔ တစ္တန္းတည္း
အညၾတ အာဇာနည္
သူ႕ ႏႈတ္ထြက္စကားေလးတစ္ခြန္းေတာင္
လူပီသေနတယ္။
========================================================
မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႕နယ္ မီးေဘးတြင္ အမ်ားအတြက္ အသက္ေပးလွဴသြားေသာ က်ဆံုးမီးသတ္ရဲေဘာ္မ်ား၊
ႏွင့္ ေသမင္းဆီသို႔ လက္တစ္ကမ္းထိ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ မီးသတ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔
အထူးတလည္ ဂုဏ္ျပဳရည္ညႊန္းပါသည္။
ျပဳခဲ့ဖူးေလသမွ် ကုသိုလ္အစုစုကို တိုင္တည္ၿပီး … ဒီစာမ်က္ႏွာ၊ ဒီေနရာမွ …
ဒီကဗ်ာေရးသူက အမွ်ေပးေ၀လိုက္ပါတယ္ အာဇာနည္အေပါင္းခင္ဗ်ာ ….။
ကိုၾကည္ႏိုင္
က်ံဳးတိုင္းရြာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ..
0 comments:
Post a Comment